- Neem de tijd voor de verkenning: Neem de tijd om op te halen wat er leeft. Voer informele gesprekken met toekomstige bewoners en samenwerkingspartners. Ga zelf de wijk in of organiseer een laagdrempelige bijeenkomst. Richt je niet alleen op sleutelfiguren. Doel is: zicht krijgen op behoeften en maatschappelijke opgaven.
- Definieer de ambitie: Vat de gesprekken samen in een eerste ambitie. Wie en wat wil je bereiken? Toets dit bij betrokkenen, waaronder de (potentiële/toekomstige) bewoners. Durf bij te stellen. Een gezamenlijke ambitie vormt het kompas voor de rest van het traject.
- Ontwerpen - voer ontwerpend onderzoek uit: Maak ideeën tastbaar met maquettes, plattegronden of andere vormen. Laat betrokkenen reageren in een gestructureerd gesprek of werkvorm. Ontwerpend onderzoek = leren door te doen.
- Wees helder over ieders rol: Wie geeft input, wie besluit? Vat alle feedback samen in een gedragen programma van eisen en geef terug wat je ermee doet.
- Vertaal inzichten naar meer concrete plannen: Werk samen concretere plannen uit en gebruik het programma van eisen om deze plannen te toetsen. Neem de tijd om samenwerkingspartners mee te nemen in de keuzes die je maakt in de conceptontwikkeling. Werk samen toe naar een voorkeursvariant.
- Proberen – test ideeën in de praktijk: Ervaar ideeën zoveel mogelijk in het echt. Bij een volledige gebiedsontwikkeling is dit natuurlijk lastiger te realiseren dan een ingreep zoals een bankje, moestuin of open ontmoetingsplek. Toch is er met technieken zoals virtual reality veel mogelijk. Test of iets werkt zoals het bedoeld is en of bewoners zich erin herkennen.
- Reflecteren – borg het lerend vermogen: Plan evaluaties in, bijvoorbeeld drie of zes maanden na realisatie. Gaat de realisatie zoals bedacht? Wat gaat goed? Wat niet? Wat vraagt aanpassing? Zorg voor een terugkoppeling. Zo blijft het proces flexibel en gedragen.
Een sociaal ontwerpproces: in de ontwikkelfase met bewoners bouwen aan de community
(Ver)bouwprojecten en gebiedsontwikkelingen bieden een unieke kans om te bouwen aan plekken waar mensen zich gezien voelen, waar zij voor elkaar klaarstaan en waar zij langer zelfstandig kunnen blijven wonen, ook bij een zorgvraag. Wanneer ontwikkelaars, woningcorporaties, gemeenten, zorg- en welzijnspartijen en bewoners vanaf het begin samen ontwerpen volgens een goed onderbouwde aanpak, ontstaan de mooiste initiatieven en leren mensen elkaar makkelijker en vroegtijdig kennen. Hierdoor ontstaat er zicht op wie er straks in de wijk wonen, wordt duidelijk wat ieders wensen en belangen zijn en ontstaat vroegtijdig eigenaarschap. Deze routekaart beschrijft een praktische werkwijze voor zo’n sociaal ontwerpproces. Deze werkwijze komt voort uit bewezen benaderingen zoals design thinking, participatory design en placemaking. De aanpak legt vanaf het allereerste begin de verbinding tussen ‘mensen’ en ‘stenen’ voor duurzame gemeenschapsvorming. Het gaat uit van een proces mét bewoners, niet alleen vóór hen.